Philip Island – Lakes Entrance
Na m'n laatste verhaal had ik nog een dag in Melbourne voordat ik naar Philip Island zou gaan. Die dag heb ik niet veel bijzonders gedaan, ben naar het strand gedeelte van Melbourne gegaan en daar een beetje rondgehangen. Dat bleek zeker geen slecht idee want het weer was prachtig. De volgende ochtend vroeg nam ik een bus naar Philip Island, een busrit van ongeveer 3 uur naar het hostel waar ik voor 2 nachten had geboekt. Dit hostel was net nieuw dus alles zag er spik en span uit en het personeel was erg aardig en behulpzaam. Enige nadeel was dat het een beetje rustig was wat voor solo reizende mensen zoals ik een beetje saai was. Maar gelukkig was er op het eiland genoeg te doen en te zien. Zo heb ik pelikanen levend in het wild gevoerd zien worden, ongelooflijk grote roggen zien zwemmen vlakbij die pelikanen, een aantal koala's heb ik kunnen zien in het reservaat waar ik trouwens ook een aantal wallibi's heb zien lopen. Maar de grootste reden waarvoor mensen Philip Island bezoeken is om de 'penguin parade' te zien. In een uithoek van het eiland komen namelijk elke avond bij zonsondergang de penguins uit de zee vandaan en lopen dan over het strand naar hun huisjes iets verderop in de hei. Hier is een toeristische attractie van gemaakt door tribunes te maken aan het strand en lichten te schijnen op het strand en de hei. Na een klein uur kleumend van de kou kwamen de eerste penguins, die trouwens maar 33 cm groot worden, tevoorschijn zwemmend in een golf. Ze groeperen zich voordat ze de oversteek maken want ze voelen zich erg onzeker en blootgesteld aan gevaar op het strand. Het gebeurde dan ook een paar keer dat ze toch niet durfden en besloten weer het water in te gaan. Al met al een leuk spektakel om te aanschouwen en toen ze eenmaal in de hei liepen kon je ze van heel dichtbij bekijken omdat een wandelpad was gemaakt boven de hei. Helaas was het verboden foto's te maken dus heb ik geen penguins kunnen vastleggen.
Na mijn twee nachten op Philip Island ben ik gisteren met de bus, de trein en weer de bus naar de oostkust van Australie gereisd. Daar arriveerde ik in het plaatje Lakes Entrance wat zijn naam te danken heeft aan de vele meren die zich ten zuiden van de plaats bevinden. Je hebt hier ook het zogenaamde '90 miles beach', een zeer langgestrekt strand dus wat zich een stukje uit de kust bevindt net als een soort eiland. Tussen dit strand en het vasteland heb je dus al die meren. Ik geloof zeker dat ik me hier had kunnen vermaken, maar helaas werkte het weer niet mee. Het weer doet me eigenlijk denken aan dat van Nederland, dichte stapelbewolking, grijs, vrij koud en af en toe een miezerregen. Maar goed, ik moet gewoon vasthouden aan het Australische gezegde: 'no worries mate!'. Want als ik morgen verder naar het noorden reis zal de kans op mooi weer vast weer groot zijn. En bovendien heb ik lekker kunnen bijkomen hier, vanmorgen ben ik voor het eerst opgestaan zonder keelpijn wat heel fijn was. Nu ik bij de kust ben aangekomen hoef ik deze alleen nog maar te volgen en zo zal ik uiteindelijk in Sydney aankomen. Maar tussendoor zal ik waarschijnlijk nog wel 2 of 3 stops maken, m'n volgende stop is de plaats Eden.
PS: de foto's zet ik vanwege omstandigheden later online, waarschijnlijk morgen.
Reacties
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}