Op het moment van schrijven zit ik op m'n studentenkamer in Singapore op de campus van de universiteit. Gisteren heb ik voor de tweede keer gedag gezegd tegen m'n vader, moeder en Tim en ben ik vroeg vertrokken naar het vliegveld op Langkawi. Bij aankomst werd ik opgewacht door een student van de National University of Singapore (NUS) om samen naar de campus te gaan per taxi. Ondanks de vluchtvertraging van 30 minuten verliep de rest erg snel en was ik rond 12 uur 's middags al bij het Prince George's Park Residence (PGPR) om in te checken voor m'n kamer. PGPR is een erg groot complex wat opgedeeld is in blokken en verdiepingen. Elke verdieping van een blok heeft 15 kamers en een gemeenschappelijke keuken en badkamer. De kamers zijn klein en het gebouw is niet een van de nieuwste meer, maar de lokatie is goed en er wonen hier veel uitwisseling studenten dus ik zit hier best prima. Gelijk even naar de winkel van PGPR gegaan en beddengoed, eten, drinken en andere benodigdheden gekocht. Toen heb ik de campusbus gepakt naar de andere kant van de campus om te registratie te voltooien en ook was daar een winkel waar ik een simkaart kon kopen. M'n nummer in Singapore is 006583726718 en als iemand me wil bereiken moet ie dat nummer draaien want m'n Nederlandse nummer is inactief gezet. Ik had nog tijd om naar een bank te gaan om een rekening te openen waarvoor ik met de openbare bus naar het dichtstbijzijnde metrostation moest gaan waar een winkelcentrum zou zijn en ook een bank. Na lang zoeken en ook nog lang wachten bij de bank was het geregeld. Ondertussen was het al etenstijd dus heb ik gelijk daar in de buurt een bordje eten gehaald bij een hele keten aan kraampjes en daarna weer teruggegaan naar m'n kamer waar ik al vrij snel ben gaan slapen. Al met al heb ik m'n eerste dag nuttig kunnen besteden en m'n eerste indruk van Singapore is erg positief.

Maar er gingen niet te vergeten nog twee laatste vakantiedagen aan dit alles vooraf op het eiland Langkawi. De eerste dag begon met heel slecht weer en aanhoudende keiharde regen dus hebben we besloten om per taxi naar het vogelpark te gaan wat overdekt is. Dit was een beetje dierentuinachtig maar ze hadden wel hele mooie vogels en zelfs ook allerlei andere dieren. Op het eind van de middag werd het weer beter, de rest van de dag hebben we op het resort doorgebracht wat trouwens erg mooi was. Het was gelegen tussen de bergen in een baai vlak aan zee met een mooi strand, leuke huisjes, een mooi zwembad, twee restaurants en ook zeer behulpzaam personeel. De buffets, zowel in de ochtend als 's avonds, waren bijzonder goed met een brede keus uit allerlei soorten eten. We hadden die dag zelfs niet geluncht wat niet eens nodig was omdat we in de ochtend en avond zoveel hadden gegeten. De volgende dag begon weer met regen en ook onweer, maar gelukkig hield dat snel weer op en konden we toch nog ons plan uitvoeren om brommers te huren om het eiland mee rond te rijden. Zo gezegd, zo gedaan en daar reden we dan op twee brommers. Tim achterop bij m'n vader en m'n moeder bij mij. Voor mij was het de eerste keer op een brommer dus dat viel nog wel eventjes tegen om gelijk ook iemand achterop te nemen. Maar het wende al gauw en het bleek de ideale manier om het eiland te verkennen omdat je heel makkelijk overal kunt komen. We zijn langs een waterval gereden waar we even omhoog zijn gelopen en een foto hebben gemaakt. Helemaal bovenaan die waterval had je de zogenaamde Seven Wells waar je via een paar duizend traptreden kon komen. Ondertussen regende het weer en het was erg benauwd dus m'n vader bleef liever beneden wachten. Wij zijn wel naar boven gelopen, maar onze 20 minuten ploeteren in de stromende regen eindigde in een anticlimax want boven de waterval aangekomen bleken de Seven Wells niets voor te stellen. Maar goed, zo hadden we onze beweging weer gehad zullen we maar zeggen. Tijdens ons rondje om het eiland hebben we nog twee andere stops gemaakt. De eerste was de Crocodile Farm waar het wel aardig was om rond te lopen maar de andere stop bij de Mangrove bossen was eigenlijk veel leuker. Daar hebben we een boottocht gedaan van een uur door de Mangrove rivier en als het goed is zouden we onderweg adelaars gaan zien. De adelaar schijnt ook het symbool te zijn van Pulau Langkawi. En jawel, na een klein tijdje varen zagen we ontzettend veel adelaars vliegen. Hier werden ze namelijk gevoerd met kip dat ze in het water gooien. Het was onwijs mooi om te zien hoe die beesten vliegen en azen op de stukjes kip. Verder zagen we nog veel apen langs de kant zitten, maar daar keken we al niet erg meer van op. Want apen zie je op Langkawi ook langs de weg en zelfs op het resort. Diezelfde ochtend nog zaten ze vlakbij de eettafels voor het ontbijt. Op het eind van het rondje zijn we nog de berg vlakbij het resort opgegaan met de steilste kabelbaan van de wereld. Deze kabelbaan ging eerst heel steil een bergtop op waar je uit kon stappen en genieten van het mooie uitzicht en daarna kon je nog door naar een andere bergtop die nog hoger lag. Met dat tweede traject had m'n vader wel veel moeite vanwege z'n hoogtevrees dus dat hebben we uiteraard ook even op film gezet. Maar het ergste moest nog komen (of eigenlijk het leukste), want helemaal bovenin kon je over een gekromde brug oversteken naar weer een andere bergtop. Deze brug is zo geconstrueerd dat er zich onder de vloer niks bevind behalve de enorme diepte. Deze oversteek durfde m'n vader niet aan, maar ik als civieler vond het natuurlijk wel gaaf om hier overheen te lopen en m'n moeder en Tim gingen natuurlijk gewoon mee. Toen zijn we gaan eten, de brommers ingeleverd en 's avonds net als de avond ervoor gekaart bij het Sea Shell Cafe waar een coverband allerlei bekende nummertjes speelde. De gitarist van deze band was echt geniaal, want hij speelde ontzettend goed gitaar, hij blonk ook uit op de keyboard, hij zong en bovenal zong hij ook Nederlandse nummers. Zo kwamen plots een paar keer nummers van Marco Borsato en Nick en Simon voorbij. Dit was voor mij een leuke afsluiter voor de vakantie want de komende week zal voor mij vooral in het teken staan van alles regelen hier, gewend raken en mensen ontmoeten.

De rest van het gezin zet de vakantie uiteraard vrolijk voort door Maleisie. Gisterenmiddag pakten ze de boot naar het vasteland en zijn ze per taxi naar Georgetown gereden om daar weer een huurauto op te halen. Als het goed is zijn ze nu op weg naar de Cameron Highlands. Omdat ik de laptop heb meegenomen kunnen zij denk ik niet altijd een verhaaltje schrijven, maar als die mogelijkheid er is dan zullen ze dat zeker doen. In ieder geval komt volgend weekend een update, want dan zijn ze ook in Singapore waarvandaan ze maandagavond zullen vliegen naar Amsterdam.

Ik heb trouwens nog geen foto's van Singapore, want ik moet nog een fotocamere gaan kopen.