Eindstation: Seattle

Het is zowaar mooi weer vandaag hier in Seattle. Dat is vrij bijzonder, want ik heb hier de afgelopen week veel weersomstandigheden gezien en een helder blauwe lucht zie ik nu voor het eerst. Toen ik aankwam in Seattle lag er sneeuw en de dagen erna heeft het ook nog gesneeuwd. Tuurlijk is dat een mooi gezicht maar het bracht ook veel nadelen met zich mee. Het openbaar vervoer was niet erg goed, veel plaatsen waren gesloten en het was niet erg plezierig om buiten te lopen en wat van de stad te zien. Toch heb ik best veel kunnen doen, vooral veel activiteiten van het hostel heb ik bijgewoond. Zo was er een foodtour waarin je 4 uur achter elkaar van restaurant naar restaurant loopt en allerlei gerechten probeert, het was vooral lekkere vette Amerikaanse hap. Dit was gelijk een goede manier om de stad te zien. Het is best een leuke stad met mooie architectuur en op elke hoek van de straat een Starbucks. Seattle staat ook bekend om z'n music scene. Een avond was er live muziek in een bar vlakbij het hostel en dat was echt ongelofelijk goed. Eerst speelde een 18 jarige gozer met een hele diepe stem die hem liet klinken als Johnny Cash en daarna speelde een band van 3 gasten waarvan de gitarist fenomenaal was. Nooit eerder zag en ik iemand die zo snel en goed kon spelen en de nummers die ze speelden bestonden bijna helemaal uit gitaarsolo's. Hij deed je denken aan Jimi Hendrix toen achter z'n hoofd begon te spelen en nog steeds klonk het fantastisch. Een andere avond gingen we met een groep van het hostel naar een arcade hall waar je voor 10 dollar onbeperkt alle games kon spelen, ik voelde me weer net een kind. Vrijdagavond was ook vrij ongewoon want deze avond speelden we een extreme versie van mini golf genaamd Smash Put. De obstakels die we van mini golf kennen bestonden op deze baan uit hydraulisch aangedreven dingen, cirkelzagen en boormachines. Ook hadden ze een soort van shooting range waar je met een luchtkanon golfballen tegen metalen objecten kon schieten. We hadden veel lol die avond en wederom voelde ik me weer net een kind. Zaterdag was ik met een aantal mensen naar de Underground Tour gegaan waarin de bijzondere historie van de stad Seattle verteld wordt. Het blijkt dus dat een gedeelte van de stad vroeger 10 meter lager lag en ze vanwege de wateroverlast de straten verhoogd hebben aangelegd. De tour bracht ons onder de straten waar vroeger de mensen rondliepen en waar de gebouwen betreed konden worden. Sommige plekken kon je zelfs herkennen aan de oude foto's die ze lieten zien en de tourguide kon erg veel vertellen met af en toe wat grappige anecdotes. Gisteravond was er een pubcrawl die ons langs een aantal bars in de stad bracht met in sommige bars live muziek. Het was erg rustig in de stad maar alsnog hadden we een gezellige avond.

Nu zit ik dus achter m'n laptop dit verhaal te schrijven en uit het raam te kijken wat een mooie dag het is en langzaam begint het besef te komen dat het er definitief op zit en ik morgen weer thuis ben. Ik heb een fantastische reis gehad, ben op veel mooie en leuke plekken geweest, heb veel goede vrienden gemaakt, maar nu kijk ik er toch ook wel naar uit om weer naar huis te gaan. Iedereen bedankt voor het lezen van mijn verhalen, ik hoop dat jullie op deze manier een beetje hebben kunnen meegenieten en ik kijk ernaar uit om jullie weer te zien!

The city by the bay

Afgelopen week ging zo verschrikkelijk snel voorbij en dat is een goed teken want dat betekent dat ik het enorm naar m'n zin heb gehad. Het was eerlijk gezegd een opluchting om weg uit LA te zijn, want vergeleken met SF is LA niet echt een leuke stad. De stad was dus geweldig maar ik denk dat het grootste aandeel van mijn goede tijd daar komt van het leuke hostel en alle leuke mensen waarmee ik omging. Toen ik daar aankwam had ik natuurlijk al een maatje, Joe, waarmee ik die mooie auto trip had gemaakt waar we beiden zo van hadden genoten. Ik zat met Joe op dezelfde kamer dus vrijwel alles deden we met z'n tweeen en ondertussen maakten we veel vrienden door te poolen. In het hostel stond een pooltafel en toevallig kunnen zowel Joe als ik een aardig potje pool spelen dus in een dubbelspel waren we vrijwel niet te verslaan dus konden we blijven spelen. Uiteindelijke hadden we een leuke groep mensen bij elkaar waarmee we verschillende dingen hebben gedaan. Zo ben ik een dagje naar Alcatraz gegaan wat heel interessant was om te zien. En met een groep van ongeveer 8 mensen hebben we een hele dag door de stad gelopen en een halve dag gefietst. Natuurlijk had ik al veel dingen gezien in SF, maar toch heb ik weer nieuwe dingen gezien en de beleving is heel anders als je midden in de stad verblijft en omgaat met allerlei andere jonge reizigers. Relatief gezien met andere steden heb ik eigenlijk niet veel aan sightseeing gedaan maar dat komt doordat het altijd gezellig was in het hostel met poolen, kaarten, movie-night, karaoke en zelfs hebben we een keer op eigen initiatief een groot diner georganiseerd. Wat ook nog wel een leuke ervaring was, was het kijken van een playoff football game van de San Francisco 49ers in een sports bar. Dit was een hele belangrijke wedstrijd en de bar zat dan ook helemaal vol met 49ers fans. De wedstrijd was onwijs spannend met 3 touchdowns in de laatste 3 minuten en de beslissende touchdown die zorgde voor de winst voor de 49ers werd gemaakt met slechts 9 seconden op de klok. Op dat moment ging het dak eraf, iedereen werd gek en begon elkaar te omhelzen, iedereen werd in het feestje betrokken en zo ook wij.

Het was vervelend om gedag te zeggen tegen alle geweldige mensen die ik heb ontmoet, vooral met Joe heb ik een goede tijd gehad en ik ga hem vast nog eens opzoeken in Londen als hij ook uitgereisd is. Mijn reis naar Seattle verliep vlekkeloos, ik was mooi op tijd op het vliegveld, de vlucht was mooi op tijd en het transport in Seattle naar het hostel was ook goed. Het is hier verschrikkelijk koud, namelijk rond het vriespunt en er ligt sneeuw. Dit is behoorlijk wennen voor mij omdat ik het laatste halve jaar in de tropen en de Australische zomer heb doorgebracht en voordat ik vertrok was het zomer in Nederland. Maar ik moet toch aan de kou gaan wennen als ik straks terug ben in Nederland. Ik heb nog geen idee wat ik hier in Seattle ga doen, het hostel is wat minder levendig dan die in SF maar de stad ziet er leuk uit en de locatie van het hostel is erg goed. Aan het eind van de week zal ik mijn laatste verhaal schrijven met mijn belevingen hier in de kou voordat ik terugkeer in Nederland. Ik vertrek hier op maandag 23 januari en omdat m'n reis nogal lang gaat duren met een tussenstop in Ijsland zal ik de volgende dag pas aankomen op Schiphol.

Hollywood, LA en Highway 1

Afgelopen week moest ik omschakelen van het relaxte Fiji naar het drukke LA en Hollywood. Ik verbleef in een hostel vlakbij Hollywood Boulevard waar je over de sterren van beroemde mensen loopt. Het was allemaal erg toeristisch en druk, maar toch vond ik het weer fijn om in de VS te zijn. Het hostel was erg goed en ik heb daar veel leuke mensen ontmoet. Tijdens mijn 4 dagen in Hollywood heb ik onder anderen een wandeltour met een gids gedaan die je kon vertellen welke gebouwen en plaatsen in de buurt zijn gebruikt in welke film. Ook heb ik een tour in een open busje gedaan langs Beverly Hills, Bel Air, Rodeo Drive waar alle celebrities shoppen en een uitzichtpunt over de stad LA en de beroemde Hollywood letters. De bestuurder kon van alles vertellen over het gebied, welke celebrities waar woonden en bovendien was hij erg grappig. Zo zette hij onderweg meerdere voorbijgangers voor schut en vertelde hij grappige verhalen over celebrities. Helaas kon hij geen celebrities spotten, maar de volgende dag zag ik bijna Sandra Bullock. Ik was namelijk met iemand naar het postkantoor gelopen, zijwas nog aan het wachten in de rij toen ik terug ging naar het hostel. Later vertelde medat 2 minuten nadat ik wegging Sandra Bullock binnen kwam lopen een in de rij aansloot.Het was jammer dat ik haar net misliep maar aan de andere kant is het ook wel weer komischdat ik haar op een paar minuten misliep.Met een aantal mensen van het hostel ben ik ook een dag naar het strand gegaan, naar Santa Monica en Venice Beach. Dit was voor mij bekend terrein maar toch leek het anders dan in mijn herinnering. We hadden een prachtige dag, het was eigenlijk de hele tijd mooi weer, we zijn in het rad gegaan op de Santa Monica Pier wat een mooi uitzicht gaf over het strand en we zijn helemaal over de boulevard naar Venice Beach gelopen waar het altijd levendig is met winkels, markt, straatartiesten en allerlei soorten sport. Wat ook nog wel gaaf is om te noemen is dat het hostel een limo tour deed. Dus we werden met een groepje mensen in een Hummer Limousine door Hollywood gereden. We maakten een stop in Rodeo Drive om wat foto's te maken en daarna werden we naar een club gebracht waar het feestje werd voortgezet.

In het hostel ontmoette ik Joe, een Engelsman, en hij was van plan om op de zelfde dag als ik naar San Francisco te gaan en hij wilde graag een auto huren om zelf langs de kustweg Highway 1 te rijden. We besloten om samen een auto te huren en in 2 dagen het hele stuk te rijden. Na veel moeite en tijd konden we in een Dodge Charger:D stappen en onze trip beginnen. Omdat het al aardig laat was konden we de eerste dag niet veel kilometers maken dus besloten we te overnachten in Santa Barbara, een leuke kustplaats waar we 's avonds nog naar een bar zijn gegaan om wat te poolen met andere reizigers en een aantal luidruchtige Amerikanen wat wel grappig was. Na een ontbijtje in een cafe vertrokken we de volgende ochtend richting San Francisco. Dit was een lange rit, maar absoluut geen saaie. Bijna de hele weg gaat vlak langs de kust langs de bergen en sommige stukken waren zo kronkelig dat je niet sneller dan 35 km/u kon rijden. Een aantal keer zijn we langs de weg gestopt om het uitzicht te bekijken en foto's te maken. De eerste stop die we maakten was bij een ontzettend drukke parkeerplaats dus we dachten dat er vast wat te zien was. Het bleek dat het strand daar vol lag met zeeolifanten, dat was heel bijzonder om te zien. Onderweg nog even stoppen bij Denny's voor een flinke burger en toen het donker was zijn we in een stuk doorgereden naar SF. Het was erg leuk rijden in SF met de steile straten en de trams en gelukkig konden we het hostel snel vinden. De auto konden we in de parkeergarage neerzetten dus dat was ideaal. In het hostel hebben ze een pooltafel staan wat Joe en ik erg waarderen dus de hele avond hebben we gepoold, tegen elkaar en tegen anderen. Dat was een goede manier om nieuwe mensen te leren kennen. De volgende dag moesten we de auto om half 3 inleveren dus zijn we eerst nog even langs de Golden Gate Bridge en door een park gereden en ook zijn we de Twin Peaks opgereden, twee heuvels die een prachtig uitzicht bieden over de stad.

Ik heb nog 5 dagen in SF wat vast erg leuk gaat worden aangezien ik al veel mensen heb leren kennen en ik kan goed overweg met Joe waarmee ik nu veel dingen doe. Het hostel is erg centraal gelegen en doet veel activiteiten dus ik hoef me absoluut niet te vervelen. Over een klein weekje zal ik vanuit mijn laatste bestemming Seattle laten weten hoe mijn week in SF is geweest.

Fiji time

Afgelopen week in Fiji is veel te snel voorbij gegaan. Ik had hier makkelijk nog 2 weken kunnen doorbrengen dus kennelijk moet ik hier nog eens terugkomen. Tijd speelt geen rol hier, elk uur van de dag is het Fiji time. In het begin was dat wennen en soms was het zelfs irritant maar na verloop van tijd weet je niet beter en ga je helemaal op in het relaxte sfeertje wat hier heerst. De eerste 3 nachten verbleef ik in het Bamboo hostel wat ontzettend simpel is maar omdat het personeel hier zo aardig en behulpzaam is en allerlei dingen organiseert, is het ideaal verblijven hier. Iedereen spreekt je vanaf dag 1 aan bij je naam en het lijkt wel of je onderdeel bent van een grote familie. Elke dag wordt er volleybal gespeeld en 's avonds een kava ceremonie gehouden en gitaar gespeeld en gezongen. Kava is het nationale drankje wat iedereen hier drinkt in de avond. Ze maken dit door poeder afkomstig van een plant te mixen met water en als je het drinkt wordt je er een klein beetje relaxed van en het laat je goed slapen. Gedurende de dag kan je meegaan met een dagtrip of relaxen aan de overkant van de weg aan het strand of het zwembad of je kan de bus pakken naar de stad. De eerste dag ben ik met een groepje van 5 mensen en Ba, een grote kerel van Fiji met een aanstekelijke lach, met een busje naar een mooi strand gegaan om te snorkelen. Dit was een erg geslaagde trip, vooral het snorkelen was gaaf. Vlak voor de kust had je een langgestrekt koraalrif met allerlei soorten vissen waar we helemaal omheen zijn gezwommen. De tweede dag heb ik met Ba en Chase uit Florida fietsen (beach cruisers) gehuurd en een ronde gemaakt voor een halve dag langs de haven en de stad. De hele trip was het lachen gieren brullen met z'n drieen. Het begon al met het kiezen van de fietsen, want er waren 2 groene en een roze. We hebben Ba zover gekregen om op de roze fiets te gaan en de hele dag maakten we grappen over hem en zodra je hem aan het lachen krijgt kom je zelf ook niet meer bij. Op de terug weg namen we een alternatieve route over hobbelige en modderige weggetjes en dwars door grasvelden en kleine dorpjes heen. Zelf kwam ik nog vast te zitten in de modder, waarna ik natuurlijk even goed werd uitgelachen. Maar gelukkig waren er een paar kleine huisjes in de buurt met een kraan waar ik me schoon kon spoelen.

Dag 3 ging ik met de boot naar een klein eilandje in de buurt, Beachcomber Island, wat ik al vroeg had geboekt voor 3 nachten omdat het zo populair is tijdens nieuwjaar. Het was niet voor niets populair rond deze tijd want ze maakten er een groot feest van met traditionele dans, vuurshows, krabraces en vuurwerk om middernacht (of eigenlijk even na middernacht want alles gaat volgens Fiji time). Verder kon je vanaf het eiland wat je in 7 minuten in de rondte kan lopen erg goed snorkelen. Elke dag kon je in een boot stappen die je een stuk zeeinwaarts dropte om vervolgens achter een gids aan langs het rif terug naar het eiland te zwemmen. Al het eten was in de prijs inbegrepen en werd op vaste tijden in buffet stijl geserveerd, ideaal dus en ook erg goed eten iedere keer. Ik heb op dit eiland ook veel leuke mensen ontmoet waaronder veel Australiers, wat Amerikanen en ook een aantal Europeanen, maar ik heb geen enkele Nederlander gezien in Fiji.

Na deze drie nachten ging ik weer terug naar het Bamboo hostel waar ik mijn grote tas ook had laten liggen. Het was hier een stuk drukker geworden en ook zag ik veel bekenden terug van eerder. Gisteren heb ik met een klein groepje de bus gepakt naar de stad om wat te shoppen, langs de markt te lopen, te lunchen en een tempel te bekijken. De busrit op zichzelf was al leuk want het is een oude paarse jaren 60 stijl bus zonder ramen of deuren die altijd overal te laat is. Er is een prijs voor alle afstanden die je reist en er zijn geen busstops dus als je uit wil stappen ring je een belletje en stopt de chauffeur langs de weg. Vanavond vlieg ik rond 23u naar LA dus ik blijf gewoon de hele dag hier een beetje rond het strand en het zwembad rondhangen denk ik. Het zal even omschakelen worden om zometeen weer in een drukke stad te zijn, maar California is redelijk bekend terrein dus ik zal m'n weg snel kunnen vinden.

Dat was Australie

Morgen laat ik Australie achter me. Ik heb hier geweldig veel gezien en beleefd en vooral mijn laatste dagen in Sydney waren fantastisch. Sydney is echt een hele mooie en bruisende stad en ik heb me vooral vermaakt omdat ik veel optrok met m'n Engelse en Ierse kamergenoten en een hele groep andere mensen die mekaar via-via allemaal kenden. Zo heb ik een geweldige maar bizarre kerstdag gehad met deze groep mensen, namelijk op het strand met een barbecue er achteraan. We waren niet de enigen met dit idee, het was namelijk knetterdruk aan het strand en we hadden moeite met het vinden van een lege bbq. Uiteindelijk konden we de prive bbq van een andere groep mensen gebruiken die al klaar waren met eten. Dit waren Schotten dus die mixten wel goed met de Engelsen wat de groep nog groter maakten, allemaal erg gezellig. Een iemand had zelfs zijn gitaar meegenomen en begon allerlei klassiekers te spelen die iedereen maar al te graag meezong. Hij speelde alleen geen kerstliedjes want daar had hij een hekel aan.

Voor kerst had ik veel aan sightseeing gedaan. Genoeg te zien in Sydney, vooral de Harbour Bridge en de Sydney Opera House zijn hoogtepunten. Deze heb ik dus nog een keer bekeken maar dan vanaf de boot. Ik heb de ferry gepakt naar Manly Beach wat aan de andere kant van de baai ligt en erg leuk is om geweest te zijn. Maar vooral de trip met de ferry was indrukwekkend want deze ging vlak langs de Sydney Opera House. En bij terugkomst was er een laagstaande zon wat een mooi plaatje bood van de skyline van Sydney. Ook heb ik nog een dagtrip gemaakt naar de Blue Mountains, een bosrijk en bergachtig gebied een stuk landinwaarts van Sydney. Ik nam de vroegste trein om 7.20 uur die me in 2 uur naar het plaatsje Katoomba bracht vanwaar een hop-on-hop-off trolley bus een ronde maakt langs alle mooie plekjes van de Blue Mountains. 's Morgens was het erg mistig en regenachtig maar gelukkig klaarde het in de middag op zodat ik nog kon genieten van alle mooie uitzichtpunten. Ik heb ook een aantal walking trails gelopen langs watervallen, rotskliffen en door jungle gebieden. Om in het jungle gebied te komen moest je met het steilste treintje ter wereld naar beneden van een rotsklif wat best wel spectalulair was. Met een gondel kon je dan weer terug omhoog gebracht worden. Het was een meer dan geslaagde dagtrip geworden. Terug in de stad heb ik nog wat dingen gedaan als op een markt rondgelopen en de Royal Botanical Gardens bekeken.

Morgen vlieg ik dus naar Fiji waar ik erg veel zin in heb. Het zal absoluut bijzonder worden om naar een land te gaan wat bestaat uit meer dan 300 eilanden bij elkaar. Ik zal echter slechts op 2 eilanden gaan verblijven, namelijk op het grootste eiland waarop ik zal landen en een heel klein eilandje waar ik zal zijn met nieuwjaar. Er is precies 1 hostel op dit eiland en deze heb ik al vroeg moeten boeken want het schijnt er altijd heel erg druk te zijn met nieuwjaar en het is vooral populair onder de jongere reizigers dus dat gaat vast een groot feest worden.

Ik wens jullie een gelukkig nieuw jaar waarin ik jullie eind januari weer ga zien!

Eindpunt: Sydney

Afgelopen dinsdag was het dan zover, ik bereikte het eindpunt van mijn reis door Australie. Maar daarvoor was ik nog 2 nachten in de plaats Wollongong. De dag dat ik daar aankwam had ik gelukkig al veel bekeken, want de dag erna heeft het de hele dag geregend. Wollongong is een vrij grote stad met een groot winkelcentrum, grote wegen en veel huizen. Het heeft ook een mooi strand met de zogeheten 'flagstaff hill', een heuvel op rotsen een stukje zeeinwaarts met daarop een vuurtoren. Best leuk om er rondgelopen te hebben. De volgende dag wilde ik eigenlijk op het strand doorbrengen maar dat liet het weer dus niet toe. Dan maar hele dag op de computer en tv kijken in de common room. En gelukkig waren er nog wel wat interessante mensen aanwezig om mee te praten. De volgende ochtend met de bus de laatste 1,5 uur naar Sydney gereden. Het hostel dat ik voor de hele week had geboekt was aan de overkant van het busstation dus dat was ideaal. Het is een ontzettend groot hostel met 9 verdiepingen en veel faciliteiten zoals een home cinema, pool tafel, wasmachines, sauna, zwembad(je) en alles is heel ruim opgezet. Op mijn kamer zitten 2 Brazilianen, 2 Engelsen en een Ier. Deze laatste, Warren, is al een bijna een maand in Sydney en had al veel vrienden gemaakt hier en wist al helemaal de weg te vinden in Sydney. De volgende dag zou hij met 2 Canadese vrienden meegaan met een georganiseerde beach tour en of ik mee wilde gaan. Dat heb ik dus gedaan, met een hele groep mensen lopen langs alle stranden die Sydney te bieden heeft met als laatste het beroemde Bondi Beach waar we nog een paar uurtjes zijn gebleven na de tour. Voor de rest heb ik veel rondgelopen in de stad, dat is toch altijd wel de beste manier om veel dingen te zien. Sydney is een erg mooie en levendige stad en opvallend genoeg zie ik hier weer heel veel aziaten rondlopen. Het hostel is ook vlakbij chinatown wat erg groot is en waar bijna elke dag markt is waar je goedkoop boodschappen kan doen. Dat is wel vrij handig aangezien m'n accomodatie nu wat duurder is en ik dus meer moet besparen op eten en drinken. Australie en vooral Sydney is namelijk niet goedkoop. Morgen sta ik vroeg op om de eerste trein te pakken naar de Blue Mountains, een national park een stukje landinwaarts. Daar ga ik dan een ronde maken met een hop-on-hop-off trolley. Moet erg mooi zijn daarzo en het lijkt me een goede afwisseling met het drukke stadsleven. De dag erna wil ik met een gratis tour meelopen door de stad die langs onder anderen de Harbour Bridge en de Sydney Opera House zal gaan en misschien dat ik diezelfde dag nog naar een dichtbijgelegen eiland wil gaan met de ferry. En de dagen daarna is het kerst. Er zal genoeg te beleven zijn hier denk ik met kerst. Warren heeft al plannen gemaakt om naar het strand te gaan waar een soort van festival gehouden zal worden en 's avonds zullen ze gaan barbecuen, misschien wel leuk om mee te gaan.

Genoeg te beleven hier dus en ik wens iedereen die m'n blog volgt alvast een fijne kerst, want ik denk m'n volgende verhaal daarna pas weer te schrijven.

East Coast bustrip

Met de bus reis ik de laatste paar dagen van plaats naar plaats in de richting van Sydney. De busritten zijn zeker niet vervelend. Je rijdt door allerlei landschappen, van platteland tot bossen, van kustwegen tot meer landinwaarts, langs meren en door kleine vissersdorpen. En ik heb gelukkig ook een boek gekocht in Melbourne voor als ik me stiekum toch een beetje verveel. Vandaag heb ik een lange busreis gehad die me in Wollongong heeft gebracht. Dit is een vrij grote plaats, nog maar een uurtje rijden van Sydney vandaan. Dus de eindbestemming komt in zicht. Afgelopen dagen heb ik in kleinere kustplaatsen Eden en Narooma doorgebracht. Dit zijn twee vergelijkbare plaatsen, beiden klein, gemoedelijk, pal aan zee, veel visserij en mooie natuur. In beide plaatsen heb ik veel in de omgeving gelopen. In Eden kon je een mooi stuk langs het strand lopen en om een meer heen wat barstte van de zwarte zwanen. Ook waren er een paar mooie uitkijkpunten bovenaan een klif vanwaar je gedurend oktober en november walvissen schijnt te kunnen zien. Ik heb nog wel goed zitten kijken maar blijkbaar was ik toch echt te laat. Narooma vond ik persoonlijk nog wat mooier dan Eden. Ook mijn hostel was erg goed met een hele aardige familie die het runden die me met van alles hielpen en advies gaven over wat leuk was om te doen. Dit kwam weer neer op een hoop lopen. Narooma is gelegen aan een baai die ik helemaal in de rondte en weer terug heb gelopen. Onderweg zag ik veel vissersboten die net terugkwamen van zee en hun vers gevangen vis aan de kant schoon maakten op plekken die daar speciaal voor zijn gemaakt. Eromheen verzamelen zich altijd veel pelikanen, meeuwen en ook gigantische roggen. Er werd me verteld dat er ook vaak zeehonden opaf komen maar die heb ik niet gezien. Gelukkig kon ik nog wel een enkele zeehond spotten slapend in de zon op een rots. Ook kwam ik onderweg langs een golfcourse waar ik al eerder over had gelezen dat het een van de mooiste moet zijn van Australie en dat er ook wedstrijden worden gehouden. Na even informeren bleek het mogelijk om daar te spelen en het was nog vrij goedkoop ook. Dus na mijn ronde om de baai ben ik terug naar de golfcourse gelopen om 6 holes te spelen, de hele 18 holes leek me te veel van het goede. Wat een gave golfcourse was dat zeg! Gelegen vlak aan de kust bovenop de hoge rotsachtige kliffen. De holes waren lang en vrij moeilijk en hole 3 ging zelfs over een klif heen. Ik heb ook nog eens verbazingwekkend goed gespeeld ook al was het een tijd geleden dat ik heb gegolfd. Gemiddeld ongeveer 2 boven par en de afslag over de klif ging in een keer goed en landde vlak naast de green. Heel gaaf om hier te hebben gegolfd en ik verwacht niet snel zo'n mooie course als deze te gaan zien.

Morgen heb ik gepland om naar het strand van Wollongong te gaan, nog even een beetje bijkomen voordat ik weer in het drukke stadsleven duik, deze keer dat van Sydney.

Philip Island – Lakes Entrance

Na m'n laatste verhaal had ik nog een dag in Melbourne voordat ik naar Philip Island zou gaan. Die dag heb ik niet veel bijzonders gedaan, ben naar het strand gedeelte van Melbourne gegaan en daar een beetje rondgehangen. Dat bleek zeker geen slecht idee want het weer was prachtig. De volgende ochtend vroeg nam ik een bus naar Philip Island, een busrit van ongeveer 3 uur naar het hostel waar ik voor 2 nachten had geboekt. Dit hostel was net nieuw dus alles zag er spik en span uit en het personeel was erg aardig en behulpzaam. Enige nadeel was dat het een beetje rustig was wat voor solo reizende mensen zoals ik een beetje saai was. Maar gelukkig was er op het eiland genoeg te doen en te zien. Zo heb ik pelikanen levend in het wild gevoerd zien worden, ongelooflijk grote roggen zien zwemmen vlakbij die pelikanen, een aantal koala's heb ik kunnen zien in het reservaat waar ik trouwens ook een aantal wallibi's heb zien lopen. Maar de grootste reden waarvoor mensen Philip Island bezoeken is om de 'penguin parade' te zien. In een uithoek van het eiland komen namelijk elke avond bij zonsondergang de penguins uit de zee vandaan en lopen dan over het strand naar hun huisjes iets verderop in de hei. Hier is een toeristische attractie van gemaakt door tribunes te maken aan het strand en lichten te schijnen op het strand en de hei. Na een klein uur kleumend van de kou kwamen de eerste penguins, die trouwens maar 33 cm groot worden, tevoorschijn zwemmend in een golf. Ze groeperen zich voordat ze de oversteek maken want ze voelen zich erg onzeker en blootgesteld aan gevaar op het strand. Het gebeurde dan ook een paar keer dat ze toch niet durfden en besloten weer het water in te gaan. Al met al een leuk spektakel om te aanschouwen en toen ze eenmaal in de hei liepen kon je ze van heel dichtbij bekijken omdat een wandelpad was gemaakt boven de hei. Helaas was het verboden foto's te maken dus heb ik geen penguins kunnen vastleggen.

Na mijn twee nachten op Philip Island ben ik gisteren met de bus, de trein en weer de bus naar de oostkust van Australie gereisd. Daar arriveerde ik in het plaatje Lakes Entrance wat zijn naam te danken heeft aan de vele meren die zich ten zuiden van de plaats bevinden. Je hebt hier ook het zogenaamde '90 miles beach', een zeer langgestrekt strand dus wat zich een stukje uit de kust bevindt net als een soort eiland. Tussen dit strand en het vasteland heb je dus al die meren. Ik geloof zeker dat ik me hier had kunnen vermaken, maar helaas werkte het weer niet mee. Het weer doet me eigenlijk denken aan dat van Nederland, dichte stapelbewolking, grijs, vrij koud en af en toe een miezerregen. Maar goed, ik moet gewoon vasthouden aan het Australische gezegde: 'no worries mate!'. Want als ik morgen verder naar het noorden reis zal de kans op mooi weer vast weer groot zijn. En bovendien heb ik lekker kunnen bijkomen hier, vanmorgen ben ik voor het eerst opgestaan zonder keelpijn wat heel fijn was. Nu ik bij de kust ben aangekomen hoef ik deze alleen nog maar te volgen en zo zal ik uiteindelijk in Sydney aankomen. Maar tussendoor zal ik waarschijnlijk nog wel 2 of 3 stops maken, m'n volgende stop is de plaats Eden.

PS: de foto's zet ik vanwege omstandigheden later online, waarschijnlijk morgen.